Opiekun: ks. Kamil Kajdaszuk

Lektor - (od. łac. lectio - czytam) osoba świecka, mająca zezwolenie na czytanie Pisma Świętego podczas Mszy Świętej. Patrz też: dział Funkcje w zgromadzeniu liturgicznym

Lektor - (od łac. "lector" - czytający). Lektor wykonuje lekcje, czyli czytania podczas Mszy Świętej, za wyjątkiem Ewangelii (od IV w.) Może także w procesji nieść lekcjonarz i ewangeliarz, wykonywać modlitwę wiernych. Lektor posiada swoją własną funkcję liturgiczną i wykonuje ją, chociażby obecni byli duchowni wyższych stopni. Może on podawać także intencje modlitwy powszechnej, a także czytać antyfony. Gdy nie ma psalmisty, wówczas lektor może wykonać śpiew między czytaniami.

Kiedyś lektorami byli tylko mężczyźni - z rzadka chłopcy. Byli oni ustanawiani przez biskupa (w Polsce zwyczaj ten gdzieniegdzie zachowano), który udzielał im posługi lektoratu. Dziś lektorat, jako posługę przygotowującą do święceń kapłańskich (od X w.), otrzymuje się na 3 roku seminarium. Lektor ustanowiony obrzędem ma prawo do święcenia pokarmów. Na urząd lektora należy powoływać osoby nadające się do tej funkcji, zarówno pod względem dykcji, jak i cech moralnych. Lektor musi cechować się dobrą dykcją; artykulacją, właściwą interpretacją tekstów, akcentów logicznych, naturalnością mowy, odpowiednim oddychaniem, modulacją głosu. Lektor ma kochać Pismo Św., poznawać je i chętnie czytać. Strojem lektora jest alba przepasana cingulum.

FUNKCJE:

• ministrant kadzidła (turyferariusz),

• ministrant łódki (nawikulariusz),

• ministrant krzyża (krucyferariusz),

• ministrant światła (ceroferariusz),

• posługujący do ksiąg (Mszał itp.) (minister libri),

• lektor

• kantor

• psałterzysta